- ҳофиза
- [حافظه]қобилияти дар ёд нигоҳдории таассурот, ёд; қувваи ҳофиза лаёқати дар ёд нигоҳ доштан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
камҳофиза — [کم حافظه] он ки қувваи ҳофизааш суст аст ва ҳар матолибро дар хотир гирифта наметавонад ё зуд фаромӯш мекунад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муҳофиза — [محافظه] а. ниг. муҳофизат … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ёд — [ياد] 1. хотир, ҳофиза 2. ба хотир овардан, ёд кардан 3. ёдбуд, хотира; ёди касро кардан, ба некӣ ба ёд овардани касе 4. маҷ. орзу; хаёл, ба ёди рӯи (касе); ёд гирифтан а) омӯхтан, аз худ кардан, фаро гирифтан, таълим гирифтан; б) дарк кардан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вир — [وير] ёд. ҳофиза; зеҳн, ҳуш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ёдсупорӣ — [يادسپاري] ба ёд супурдан; дар хотира ва ҳофиза нигоҳ доштан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зеҳн — [ذهن] а 1. фаҳм, ҳуш, идрок; зиракӣ 2. ҳофиза, ёд; зеҳни касе кунд будан кундфаҳм будан, дар омӯхтани илму ҳунар камқобилият будан; зеҳни касе тез будан хушзеҳну зирак будан; зеҳн мондан диққат кардан, аҳамият додан; зеҳн монда дидан (нигоҳ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қувват — I [قوه // قوت] а 1. зӯр, қудрат, нерӯ: қувваи ҷисмонӣ, қувваи бозу, қувваи даст, қувваи худро нишон додан, ба коре қувват расидан 2. тоб, тавон, тоқат, мадор, маҷол; қувваи коре надоштан маҷол надоштан барои иҷрои коре 3. маншаи моддии воқеъ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қӯруқ — [قوروق] т 1. қӯруқ кардан муҳофиза кардан, посбонӣ кардан 2. нав. мавзее, ки бо мақсади ҳифзу нигаҳдорӣ ва парвариши баъзе намудҳои ҳайвоноту набототи дохили он дар он ҷо шикору моҳигирӣ, дарахтбурию алафдаравӣ ва ғ. ба вақти муайян манъ карда… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сипардорӣ — [سپرداري] бо сипар мудофиа кардан; мудофиа, муҳофиза; сипардорӣ кардан муҳофизат намудан, мудофиа кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хотир — [خاطر] а 1. ёд, ҳофиза 2. он чи дар дил гузарад, дил, замир; лавҳи хотир замири дил; ба хотир; барои хотир; ба ризои хотири… барои, ба ҳурмати…, барои хурсандии…; ба (барои) поси хотир барои ҳурмат ё хурсандии касе; хотири ҷамъ бе ташвиш, бо дили … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ